‘Vervreemding’ is een abstract werk in mixed media techniek. Voor mij een enorme uitdaging op allerlei fronten. Ik wilde iets maken wat in wezen niks voorstelt, en waarvan de kijker mag bepalen wat het is en wat het doet. Ik dwong mezelf zonder plan te beginnen met materiaal dat ik al had liggen. En daardoor bestempelde ik het drie maanden lang als ‘mijn materiaalstudieobject’. Elke fase van het werk leidde weer tot nieuwe ideeën en keuzes hoe verder te gaan. En met verrassende effecten, omdat sommige materialen met elkaar de strijd aangingen en iets lieten zien dat ikzelf niet had kunnen bedenken.
De basis van dit alles was een oude fotoprint op canvas, die ik bij deze heb hergebruikt. Hierop kwam een basis van stroken piepschuim (van de waternimf die nog in wording is). Dat werd bedekt met zilververf uit een spuitbus, dat meteen de piepschuim aanviel door de oplosmiddelen. Een ruig en spannend oppervlak was het effect. Daarna kwam de witte boetseerklei, die eigenlijk helemaal niet plakt aan piepschuim, maar toch eraan hechtte. Toen kwam de transparante siliconekit, die ik op kleur maakte met acrylverf. Het paars verdunde ik met terpentine om het vloeibaar te maken, hetgeen niet lukte en het mengsel moest weken achtereen drogen. Er ontstonden wel prachtige krimpscheuren door die ik koesterde. Toen ik het blik polyesterhars openmaakte bleek deze niet transparant maar groen. Die kleur heb ik zo gelaten. De hars reageerde weer met de piepschuim, waardoor het er deels in wegzonk. Bijna apocalyptisch werd het toen. Tenslotte besloot ik er geen lijst omheen te laten maken, maar met dezelfde klei de rand er nogal organisch omheen te maken.
Klaar. Wat een reis! Ervaar nu zelf maar wat het is, door ernaar te kijken en door het aan te raken. In elk geval gaat deze vervreemding nog opvolgers krijgen. Overigens noem ik deze categorie 2&halfD. Iets dat tussen 2D en 3D inzit dus. Op de overgang van plat naar ruimte. Voor aan de muur, of meer nog … een extra dimensie aan je muur.
